choć zmieściłam się w dłoniach

nie stałam się twoim klejnotem

zostawiłeś mnie

jak przedmiot bez wartości

zniszczyłam siebie

bo ty nie mogłeś się mylić

wciąż krzyczysz w mojej głowie

zamykasz drzwi i odchodzisz

nie chcę biec już za tobą 

zamknąłeś mnie z moim strachem

nie będę już walczyć

nie wstanę z kolan

póki starczy mi oddechu odpowiem ci

kłamiesz  kłamiesz  kłamiesz