kręcę się pomiędzy 

płatkami śniegu

trudniej mnie złapać

niż bańki mydlane

rozsypuję uśmiechy

gram na soplach lodu

w biały puch wystrojona

rozpalam światła na niebie

widziałam cię przelotem

w kąciku oka mignąłeś mi na chwilę 

czy pobiec mam czy czekać

nie zdążyłam pomyśleć

już jesteś gdzieś daleko

witasz się z innymi

czy to wypada przeszkadzać

tak szanownemu gronu

z decyzją ciągle czekam

uciekł pomysł na rozmowy wątek

może tak przejść mimochodem

zgubić torebkę

zamiast pantofelka

Żurawie na puszcie

Na Węgrzech przywitał nas senny Tokaj, wystrojony w jesienne liście winogron…



Potem czekała na nas bezkresna Puszta, stepy po horyzont, tabuny koni, bydła, owiec… tak iść drogą bez końca.. przez wysuszone trawy .. . aż do bram raju…
Pierwszy raz w życiu widziałam orła w locie.. na wolności… czarnego bociana…polującego zimorodka, który naprawdę jest tak jaskrawy jak na obrazkach …  wciąż odkrywałam coś nowego w zachwycie…
Także dropie.. dzikie dropie w stepie.. dla których buduje się ogrodzenia wokół miejsc lęgowych, by ochronić je przed lisami.. Widzieliśmy  takie polowanie lisa.. tym razem mu sie nie udało :)

Miliony gęsi na niebie prowadziły nas nad stawy Halasto
 
Czterokilometrową groblą, wśród nieprzeliczonego stada ptactwa, szliśmy aby zaszyć się w głęboko ukrytej w trzcinach czatowni … przystojni węgierscy ornitolodzy, o zniewalających uśmiechach, namawiający nas szeptem do pozostania na obserwacji do wschodu księżyca..warzechy brodzące wśród białych czapli i żurawie.. tysiące żurawi…
  
Raz usłyszawszy ich śpiew, nie da się przestać go słuchać.. rankami wymykałyśmy się na fotograficzne łowy, wciąż nienasycone ich widokiem…

Wylatywał  na pola po skoszonej kukurydzy, by najeść się przed swoją wielką podróżą…
 
Wieczorem,  dziesiątkami tysięcy, w kluczach po kilkaset ptaków z głośnym klangorem wracały na swój nocleg z żerowisk… Zegnały nas , a ja zostawiłam tam swoje serce… i bardzo chce tam po nie wrócić następnej jesieni …




Na Węgry pojechałam z Horyzontami :)
http://www.horyzonty.pl/oferta/przyroda/74-Zurawie_na_puszcie

a tu całość moich zdjęć :
Żurawie

opuszczone uliczki, samotny chodnik

odbijają echo moich kroków

nie oddychamy tym samym powietrzem

nie spotkam cię przypadkiem za rogiem

nie pobiegnę, nie będę szukać, nie znajdę

nie widzę drogi przed sobą

marzenia uschły jak jesienne liście

bez życia szeleszczą pod stopami

nie podniosę oczu w zachwycie

nie wyczuje w wietrze zapachu

twoje  niebo gdzieś daleko w innym świecie,

poza granicami mojej wyobraźni

nie złapię już snów

rozbiegły się na wszystkie strony

księżyc głaszcząc moje  dłonie

nie rzuca cieni nadziei i wiary

czai się strach przed końcem nocy

przed porankiem  co rozświetli tylko pustkę   

choć zmieściłam się w dłoniach

nie stałam się twoim klejnotem

zostawiłeś mnie

jak przedmiot bez wartości

zniszczyłam siebie

bo ty nie mogłeś się mylić

wciąż krzyczysz w mojej głowie

zamykasz drzwi i odchodzisz

nie chcę biec już za tobą 

zamknąłeś mnie z moim strachem

nie będę już walczyć

nie wstanę z kolan

póki starczy mi oddechu odpowiem ci

kłamiesz  kłamiesz  kłamiesz

dzikość serca

zaklinam cię myślami

przywołuję

choć wiem że nie odpowiesz

za jedno spojrzenie

tylko na mnie

za jeden dotyk

lecz teraz uciekam

daleko od ciebie

choć wiem ze nie będziesz mnie szukał

za jedno słowo

tylko do mnie

za jeden uśmiech

chodzę twoimi śladami

słyszę bicie swojego serca

zbyt głośne

nie oddam lęku

nie jestem oswojona

dzikość serca to jedyne co mam

rozpadłam się na miliard kawałeczków
jak ziarnka piasku
zmieszały się z kurzem
pozamiatam później

Budzę się …

półdzika się ukryłam 

wśród chwastów w zamkniętym ogrodzie 

obudzona wiatrem 

 odurzona zapachem 

biegnę otwieram bramy 

 

w oceanie Twoich oczu
pływam ukołysana falami
w bezkresie uśmiechów
chowam się o zmierzchu
wypatruję w obłokach

Balkonowy ogród vol 3 - środek lata:)

Tam dom Twój gdzie serce Twoje

Prequel

Zanim zaczęłam pisać Niebieski Domek, posiadałam  mini bloga - pamiętnik w którym zapisywałam swoje emocje, radości i smutki życia. Nie był zbyt obszerny, całkowicie porzuciłam go, zaczynając "bloga z prawdziwego zdarzenia" ;) Postanowiłam przenieść go do Niebieskiego Domku, bo ściśle się z nim wiąże. To pierwsze chwile kiedy zobaczyłam Mundka i pierwsze chwile kiedy zakochałam się w Niebieskim Domku :) Kiedy czytam o tamtych emocjach -od nowa budzi się we mnie radość . Matko ile ja miałam wtedy energii i determinacji :)))  Tak więc blog cofnął się do roku 2007, kiedy to wszystko się zaczęło ...

Ogród balkonowy VOL 2

Lato w pełni i doniczki na balkonie zarastają :) Różnie to zarastanie im wychodzi, aczkolwiek ku mojemu olbrzymiemu zdumieniu mam nawet parę małych ( jeszcze ) zielonych pomidorków :) . Teoretycznie nie dopuszcza się ziół do kwitnięcia, bo przestają sie rozrastać, ale z deficytu  owadów do zapylania, bo raz wysokość, dwa pokaźny klan rodzinny jerzyków, postanowiłam żeby kwitło co tylko może i rozsiewało woń przyciągającą… no to mi sie zalęgły… pająki i mszyce :P  To akurat lawenda, która akurat kwitnąć powinna :)

Mszyce ostatnie postanowiłam wymordować zajzajrerem z pokrzyw, przygotowanym na wsi. Teraz woń w istocie przerasta momentami  wszelkie wyobrażenia… ale mam nadzieję, że będzie skuteczna. Na wsi poskutkowało, na tydzień… Potem klan mrówek przyniósł sobie z okolicy nowe mszyce… bo je ekhm hodują po prostu.. szkoda że wybrały sobie do pasienie mszyc akurat nasze margaretki …Na 10 piętrze mrówek nie posiadam więc jest szansa… Kwitnąca bazylia…

Co dziwne potwierdza się miłosna magia lubczyku, bo tylko jego zaatakowały mszyce.. no jeszcze przypadkiem parę na pietruszce, ale najwyraźniej lubczyk działa nie tylko na  ludzi  :) Zastanawiałam się czy po prostu  nie poczęstować tymi gałązkami kanarków, ale nie jestem pewna czy mogą jeść nasze robaki i czy w ogóle były by zainteresowane.. muszę doczytać :) Tutaj stado ziół :

Truskawki po okresie intensywnego owocowania postanowiły stworzyć w doniczkach  rodzaj truskawkowego buszu… z pewnością jest to oznaka, że sie przyjęły, więc istnieje szansa na przyszłoroczne zbiory :) O ile oczywiście przetrwają zimę w piwnicy …

Najlepiej udaje mi się sałata, której ciągle pełno, pomimo intensywnego obrywania, pomidorki zaczynają się zbierać, papryka ledwo ledwo, dynia cos tam sobie po jednym listku rośnie, a ogórki jakby stanęły w miejscu.. może ruszą?


Generalnie zbiory to w sumie taki bonus, chociaż juz na przyszły rok planuję to lepiej przemyśleć. Sam widok różnorodnych warzyw, odcieni kolorystycznych i różnego rodzaju liści nadaje niesamowita estetykę  przywołująca na myśl wieś, dzikie pola… czyli to co tygryski lubią najbardziej :) Jak widać wodne doniczki również zaczynają  zarastać :) W tym roku nie mam trzcin ani tataraku ,a jedynie dzikie chabezie:) Dzikie chabezie wysiewają sie same już kolejny rok z rzędu i w kulminacyjnym momencie robią się szalenie dekoracyjne więc im nie przeszkadzam :)